تسریع فرایند ترمیم زخم با کمک سلول‌های بنیادی مزانشیمی بافت لثه

چگونگی تسریع فرایند ترمیم زخم با کمک سلول‌های بنیادی مزانشیمی بافت لثه

آیا متوجه شده‌اید که چگونه برش داخل دهان بسیار سریع‌تر از یک برش در پوست بهبود می‌یابد؟ بافت لثه قادر است که با سرعتی تقریباً دو برابر در مقایسه با بافت پوست خودش را ترمیم کند. یکی از دلایل این امر می‌توانند وجود سلول‌های بنیادی مزانشیمی لثه (GMSCs)باشد که می‌توانند به انواع سلول‌های مختلف تبدیل شوند

به گزارش آردی نیوز به نقل از مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، محققان در سال 2009 نشان دادند که لثه‌ها دارای سلول‌های بنیادی مزانشیمی هستند که می‌توانند به عنوان یک کاندید درمانی مناسب استفاده شوند. این سلول‌های بنیادی قادرند پروتئین‌های زیادی را ترشح کنند و در فرایند ترمیم زخم نقش مهمی را ایفا کنند.
Xiaoxing Kou و همکارانش در مرکز دندانپزشکی پنسیلوانیا قبلاً نشان داده‌اند که سلول‌های بنیادی مزانشیمی بسیاری از عملکردهایشان را به صورت مولکول‌های پیام‌رسان و با کمک وزیکول‌های خارج سلولی انجام می‌دهند.
در ادامه آن‌ها به مقایسه این وزیکول‌های خارج سلولی مشتق از سلول‌های بنیادی مزانشیمی لثه با سلول‌های بنیادی مزانشیمی موجود در پوست پرداختند.
آن ها دریافتند که در لثه سلول های بنیادی مزانشیمی دارای پروتئین های بیشتری هستند که مهترین آن ها در فرایند ترمیم زخم، پروتئین ضد التهابی IL-1RA است که سایتوکین های پیش التهابی را مهار می کند. نقش درمانی این پروتئین ضد التهابی IL-1RA، در درمان آرتریت روماتوئید و شرایط التهابی نشان داده شده است.
این محققان دریافتند که پروتئینی به نام Fas در آزادسازی IL-1RA و سایر سیتوکین ها نقش دارد. آن ها پی بردند که در سلول های بنیادی مزانشیمی بافت لثه در مقایسه با نوع پوستی آن ها، میزان بیشتری پروتئین Fas وجود دارد.
بررسی های مولکولی بیشتر نشان داد که Fas کمپلکس پروتئینی را با Fap-1‌و Cav-1 تشکیل می دهد تا آزادسازی وزیکول های کوچک خارج سلولی را شروع کند.
برای شناسایی ارتباط این سلول ها با فرایند ترمیم زخم؛ محققان به ارزیابی بافت زخم پرداختند و دریافتند که IL-1RA در سلول های بنیادی مزانشیمی لثه در اطراف زخم افزایش می یابد.
محققان به این نتیجه رسیده اند که سلول های بنیادی مزانشیمی بافت لثه با ترشح مقادیر فراوانی سایتوکین از طریق وزیکول های خارج سلولی، باعث افزایش فرایند ترمیم زخم می شوند.
نتایج این مطالعه می تواند برای بیمارانی که از مشکلاتی مانند زخم های دیابتی و سایر زخم هایی که بهبودی سریعی ندارند مفید واقع شده و درمان های جدیدی را برای این افراد در دسترس قرار دهد.
در همین راستا ستاد توسعه فناوری‌های سلول‌های بنیادی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، به‌منظور رشد هرچه بیشتر سلول‌های بنیادی و پزشکی بازساختی در ایران فعالیت دارد.

مطالب مرتبط