این فضاگرد بسیار سبک زیر مریخ‌نورد پرسوریرنس نصب شده بود که ۳۰ بهمن ۹۹ روی مریخ فرود آمد. اکنون این ریزبالگرد از آن جدا شده و بر سطح مریخ نشسته است.
ناسا فرود بالگرد را در توییتر تایید کرد: “سفر ۴۷۱ میلیون کیلومتری سوار بر پرسورینس، با آخرین فرود به پایان رسید، یک افتادن ده سامتی‌متری از زیر پرسورینس. چالش بعدی: دوام آوردن در طول شب.”
عکسی که همراه این توییت منتشر شده نشان می‌دهد بالگرد، از پرسورینس و “محدوده پرواز” آن فاصله گرفته است.
انرژی اینجنیوئیتی را تا بحال پرسورینس تامین می‌کرد اما اکنون باید برای حفظ قطعات الکترونیکی بدون محافظش از سرمای زمهریر شب مریخ، به باتری خود متکی باشد.
باب بالارام مهندس ارشد پروژه بالگرد مریخ ناسا جمعه نوشت: “این باتری باید دمای داخل بالگرد را هفت درجه سانتی‌گراد نگه دارد در حالیکه سرمای شب مریخ می‌تواند به منفی ۹۰ درجه سانتی‌گراد برسد.”
“این دما بخوبی برخی اجزای حیاتی مثل باتری و قطعات حساس الکترونیک را از سرمای شدید محافظت می‌کند.”
به گفته آقای بالارام، در دو روز آینده مهندسان صفحات خورشیدی بالگرد را بررسی خواهند کرد که آیا درست کار می‌کنند و باتری را شارژ می‌کنند یا نه و بعد موتورها و حسگرها را پیش از اولین پرواز آن تست می‌کنند.
به گفته ناسا انتظار نمی‌رود نخستین پرواز اینجنوئیتی پیش از ۲۲ فروردین (۱۱ آوریل) باشد.
اینجنیوئیتی باید در جوی به پرواز درآید که یک درصد جو زمین چگالی دارد و این برخاستن از سطح را دشوارتر می‌کند اما گرانش مریخ یک‌سوم کره زمین است و این برخاستن را آسان‌تر می‌کند.
در اولین پرواز ریزبالگرد ناسا ابتدا ثانیه‌ای یک متر بالا می‌رود تا به ارتفاع سی متری برسد بعد سی ثانیه در همان ارتفاع می‌ماند و سپس به سطح مریخ برمی‌گردد. در این ماموریت، این بالگرد عکس‌هایی با وضوح زیاد از مریخ خواهد گرفت. تا پنج ماموریت در یک ماه برای اینجنوئیتی در نظر گرفته شده است.
ریزبالگرد اینجنیوئیتی یک کیلو و هشتصد گرم وزن دارد و برای ناسا ۸۵ میلیون دلار هزینه داشته است و یکی از ایده‌های نو در اکتشافات فضایی به شمار می‌رود. این بالگردها بیشتر و سریعتر از سطح‌نوردها می‌توانند کرات دیگر را درنوردند.