گاليلو گاليله فيزيكدان و ستاره شناس ايتاليايى در 15 فوريه 1564 به دنيا آمد و ضمن تحصيل در دانشگاه، قانون پاندول را كشف نمود و پس از فراگيري علوم متعدد به نجوم روی آورد. وي در سال 1632م، در ردّ عقايد بطلميوس درباره منظومه شمسی كتابی تحت عنوان “محاوره درباره دو منظومه بزرگ جهان” نوشت و برخلاف جريان غالب فكری مبنی بر ساكن و مركز بودن زمين، اعلام كرد كه زمين به دور خورشيد ميگردد. انتشار عقايد گاليله مخالفت مقامات كليسا را برانگيخت و اعتراضات شديد را عليه گاليله به وجود آورد. گاليله نميتوانست مخالفين خود را به وسيله تجربه و مشاهده محكوم كند، زيرا آنان هيچگونه استدلال غيرمذهبي را نميپذيرفتند. براي مقامات كليسا هر چيز غير از كتاب مقدس و ارسطو بيارزش بود و كليسا هرگز اجازه نميداد كه يك فرد غير روحانی، كتاب مقدس را مطابق ميل خود تغيير دهد. سرانجام، سال بعد، پاپ، گاليله را به رُم احضار كرد و نظراتش را كفرآميز خواند. گاليله پس از بازجويى های همراه با اهانت، شكنجه، آزار و حبس، براي حفظ جان خود، به انكار عقيدهاش پرداخت و سرانجام در 22 ژوئن 1633م در كليساي سنت ماري همانند يك گنهكار و مجرم به محاكمه كشيده شد. دستگاه كليسا، گاليله را وادار كرد كه يا عقايد خويش را انكار كند يا با مجازات مرگ رو به رو شود. در نتيجه، وی به ظاهر عقايد خود را انكار كرد و از آن پس به علومی غير از نجوم پرداخت.