محققان پژوهشگاه رویان طی تحقیقاتی به نتیجه رسیدند که استفاده از سلول بنیادی برای درمان نارسایی کلیه هیچ عارضه جانبی ندارد.
نارسایی مزمن کلیه، شرایطی است که طی آن ساختار و کارکرد کلیه به تدریج تخریب می‌شود. حدود ۱۳ درصد از جمعیت جهان به این بیماری مبتلا هستند.
بررسی‌های اخیر نشان داده است، سلول درمانی در حیوانات مدل آزمایشگاهی مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، کارکرد و ساختار این عضو را بهبود می‌بخشد.
در همین راستا یک کارآزمایی بالینی توسط محققان کشور، به منظور تایید بی‌خطر بودن استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی و کاربردی بودن آنها در مبتلایان به نارسایی مزمن کلیوی، انجام گرفت.
در این کار آزمایی ۷ بیمار با علل مختلف ابتلا به نارسایی مزمن کلیه، مانند فشار خون بالا، سندرم نفروپاتیک و علل ناشناخته، انتخاب شد.
از هر بیمار نمونه مغز استخوان گرفته شد و پس از تکثیر، ۱ تا ۲ میلیون سلول مزانشیمی به ازای هر کیلوگرم از وزن بیمار به صورت داخل وریدی تزریق شد.
هدف اول بررسی بی‌خطر بودن این روش بود که با ارزیابی تعداد و شدت عوارض منفی انجام شد؛ و هدف دوم کاهش تصفیه گلورمرولی بود که با بررسی عملکرد کلیه طی ۱۸ ماه پس از تزریق سلول مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی Cytotherapy به چاپ رسیده، نشان می‌دهد، پس از ۱۸ ماه بررسی هیچ عارضه جانبی در اثر تزریق سلول‌های مزانشیمی در این بیماران مشاهده نشد.
تصفیه گلومرولی و سطح کراتین خون پس از ۱۸ ماه، بهبودی معنی‌داری نشان نداد.
این پژوهش نشان داد استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی در مبتلایان به نارسایی مزمن کلیه بی‌خطر است اما برای درمان موثر با این روش پژوهش‌های بیشتری لازم است.
این تحقیقات توسط دکتر ناصر اقدمی، سروش شکرچیان، آتنه مخلوق در پژوهشگاه رویان و متخصصان در بیمارستان بقیه الله انجام گرفت.
/مهر