شارل لويى آلفونْسْ لاوران، پزشكي فرانسوي بود كه پس از اخذ دكتراي خود، به خدمت نظام درآمد و به الجزاير اعزام شد. وي در آنجا فرصت مناسبي داشت تا درمورد بيماري مالاريا كه همه ساله در بسياري از نقاط جهان، جان انسانهاي زيادي را ميگرفت، تحقيقات كافي و مطالعات لازم به عمل آورد.
در نتيجه در 26 مه 1880م به كشف عامل اين بيماري موفق شد. لاوران پي برد كه عامل بيماريزاي مالاريا، از نوع باكتري نبوده، بلكه موجودي تك ياخته از سلسله آغازيان است.
اين نخستين بار بود كه موجودي تك سلولي به عنوان عامل مولد يك بيماري شناخته ميشد. اين موجودات انگلي توسط پشههايى موسوم به آنوفل وارد بدن و خون ميشوند و بيماري را منتقل ميكنند. پس از انتقال باكتري به بدن و تكثير آنان، شخص در ابتدا دچار لرز ميشود و درنتيجه تركيدن گويْچه هاي سرخ پر انگل و پراكنده شدن انگلهاي درون آن در خون، بيماري مالاريا يا تب نو شكل ميگيرد.
براي نابودي اين بيماري بايد محل زندگي پشه آنوفل در باتلاقها را خشكانيد و اين پشهها را به وسيله سمپاشي از بين برد. لاوران در سالهاي بعد نيز به مطالعه در باب بيماريهاي مناطق گرمسيري پرداخت و در سال 1907م به سبب تحقيقاتش در باب كشف عامل بيماري مالاريا، به اخذ جايزه نوبل نائل آمد.