آلبرت آبراهام مایکلسون در بخشی از امپراتوری پروس که امروزه در کشور لهستان قرار دارد متولد شد. خانواده ی او دو سال پس از تولد آلبرت به آمریکا مهاجرت کردند و در آنجا پدرش به تجارت پرداخت.
آلبرت تحصیلات خود را در مقطع دبیرستان در شهر سانفرانسیسکو سپری کرد. بعد از دورهی دبیرستان در سال 1869 برای تحصیل در مقاطع بالاتر به آکادمی نیروی دریایی ایالت متحدهی آمریکا پیوست و در آنجا در رشتهی ریاضیات به تحصیل پرداخت و در کنار آن در خصوص نور، گرما، اقلیم شناسی و نقشه برداری یک متخصص شد. آلبرت در سال 1873 فارغ التحصیل شده و به مدت دو سال در نیروی دریایی آمریکا و بر روی دریا به خدمت مشغول گردید. در سال 1875 به آکادمی نیروی دریایی بازگشت و به تدریس شیمی و فیزیک پرداخت. بعد از چند سال تدریس و تحقیق تصمیم گرفت برای ادامهی تحصیل به اروپا برود. وی در این مسیر از دانشگاههای برلین، هایدلبرگ و پلیتکنیک پاریس دیدن کرد و تحصیلاتش را در دانشگاه برلین تا مقطع دکتری ادامه داد.
آلبرت مایکلسون به شدت به علم و حل معماهای علمی علاقهمند بود و موضوع مورد علاقهی وی در آن دوران، حل معمای سرعت نور بود. در سال 1879 آلبرت مایکلسون در نتیجهی آزمایشهای بسیاری که انجام داد موفق شد سرعت نور در هوا را برابر 299,864±51 کیلومتر در ثانیه محاسبه نماید و اعلام کرد که سرعت نور در خلا 299,940 کیلومتر در ثانیه است. بعد از پایان تحصیلات در اروپا آلبرت مایکلسون از نیروی دریایی آمریکا استعفا داد و به عنوان استاد فیزیک در دانشگاه کلیولند مشغول به تدریس و کار شد. در این دوران بود که آلبرت مایکلسون دانش و مفهومی تحت عنوان “تداخل سنجی” را ابداع کرد و توسعه داد. “تداخل سنجی” دانش ترکیب دو یا چند موج است به نحوی که با بررسی موج حاصل از این ترکیب بتوان اطلاعاتی در مورد موجهای ورودی به دست آورد. آلبرت مایکلسون در سال 1887 به همراه ادوارد مورلی آزمایش معروف مایکلسون-مورلی را انجام داد که بدون شک این آزمایش یکی از مهمترین آزمایشهای علمی در تاریخ فیزیک محسوب میشود.
در آن دوران نظریهیی بسیار قوی به نام اتر (Aether Theories) مطرح بود . این نظریه بیان مینمود که در فضا محیطی وجود دارد که باعث انتقال و گسترش نیروی الکترومغناطیس و گرانش میشود. نتایج آزمایش مایکلسون-مورلی به قویترین دلیل بر رد این تئوری در خصوص نور تبدیل شد و به مرور باعث گردید که این تئوری بهطور کامل کنار گذاشته شود. این آزمایش همچنین راه را برای پذیرش نظریهی نسبیت خاص که اینشتین در سال ۱۹۰۵ ارائه داد، هموار کرد. در واقع آلبرت اینشتین به کمک نتایج همین آزمایش توانست نظریهی نسبیت خاص خود را ارائه و اثبات کند. آلبرت مایکلسون به خاطر همین آزمایش و دستاوردهای علمی دیگر در خصوص سرعت نور مفتخر به دریافت جایزهی نوبل فیزیک سال 1907 شد.
رابرت میلیکان فیزیکدان برجستهی آمریکایی که توانست برای نخستین بار بار الکترون را اندازهگیری کند از شاگردان دکتر مایکلسون بود. دکتر آلبرت آبراهام مایکلسون سرانجام در تاریخ 19 می سال 1931 و در 78 سالگی دیده از جهان فروبست.