یک سال پیش بود که خبر رسید محققان دانشگاه “استنفورد”(Stanford) یک حسگر پوشیدنی برای پوست ساخته‌اند که می‌تواند با استفاده از سطح کورتیزول در عرق، میزان استرس را اندازه‌گیری کند.
حال محققان همین دانشگاه حسگر مشابهی ساخته‌اند که می‌تواند علائم حیاتی بدن را ردیابی کند.
این فناوری جدید “بادی‌نت”(BodyNet) نام گرفته و توسط یک مهندس شیمی به نام “ژانن بائو”(Zhenan Bao) رهبری شده است. این محقق تاکنون اختراعات زیادی در حوزه فناوری داشته است.
حسگر “بادی نت” از ماده “الاستومر” قابل کشش و غیر آلرژی‌زا ساخته شده است که بر روی آن، با جوهر فلزی بخش‌های حساس الکترونیکی چاپ شده است. همچنین آنتن‌های شناسایی منعطف فرکانس‌های رادیویی(RFID) هم روی صفحه حسگر قرار گرفته است.
در آزمایش این دستگاه، چندین نمونه روی مچ دست و شکم افراد آزمایش شونده چسبانده شد. حسگر توانست در این نقاط میزان دقیق نبض و تنفس فرد را اندازه‌گیری کند. این کار هم با تشخیص انقباض و انبساط پوست افراد انجام شد.
یک شناساگر منعطف فرکانس‌های رادیویی مجزا هم نیروی دستگاه را تامین می‌کند بنابراین این حسگر پوشیدنی فاقد باطری یا هرگونه مولفه سفت و محکم است.
اطلاعات به دست آمده از حسگر با استفاده از بلوتوث به یک رایانه و یا گوشی هوشمند ارسال می‌شود.
در نهایت، هنگامی‌که حسگر بتواند معیارهای حیاتی دیگر بدن از قبیل دمای بدن را هم اندازه بگیرد، فناوری “بادی‌نت” می‌تواند برای نظارت بر بیماران مبتلا به اختلالات خواب و یا اختلالات قلبی هم کاربرد داشته باشد.
نتایج این پژوهش در مجله “Nature Electronics” انتشار یافت.