پژوهشگران آمریکایی، با الهام از یک مولکول، ترکیب جدیدی ابداع کرده‌اند که شاید بتواند با باکتری‌هایی که در برابر دارو مقاوم هستند، مبارزه کند.
به گزارش آردی نیوز و به نقل از گیزمگ، باکتری‌ها به شکل هشدار دهنده‌ای مقاومت خود را در برابر بهترین پادتن‌های موجود افزایش می‌دهند، بنابراین ابداع پادتن‌های جدید، حوزه مهمی برای مطالعه است.
پژوهشگران “دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی”(NCSU)، با الهام از یک مولکول طبیعی که توسط میکروارگانیسم‌های دریایی تولید می‌شود، ترکیب جدیدی ابداع کرده‌اند که ویژگی‌های ضدباکتریایی امیدوارکننده‌ای در برابر مقاومت این نوع باکتری‌ها نشان می‌دهد.
استفاده بیش از حد پادتن‌ها برای چند دهه، به مقاوم شدن باکتری‌ها منجر شده است؛ به طوری که احتمال می‌رود تا سال 2050، سالانه 10 میلیون انسان به خاطر این موضوع از بین بروند.
تمرکز این پژوهش جدید، بر “lipoxazolidinone” است. lipoxazolidinone، موکولی است که به طور طبیعی توسط برخی باکتری‌های ساکن دریا تولید می‌شود. دانشمندان، پیشتر، اثرات این مولکول را در برابر باکتری خاصی موسوم به “استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین” یا “مرسا” (MRSA) مشاهده کرده بودند؛ به همین جهت، تصمیم گرفتند یک نوع ترکیبی از این مولکول ایجاد کنند که کشنده‌تر باشد.
پس از اینکه مشخص شد ساختار شیمیایی ترکیب جدید، مشابه ساختار طبیعی lipoxazolidinone است، پژوهشگران، قسمت‌هایی از این مولکول که موثرتر بودند، جدا و روی آنها تمرکز کردند. نتیجه پایانی، ترکیب کشنده‌تری بود که ” JJM-35″ نام گرفت.
سپس، پژوهشگران، ترکیب جدید خود را در آزمایشگاه روی مجموعه‌ای از باکتری‌ها از جمله باکتری‌هایی که در برابر داروهای کنونی مقاوم هستند، بررسی کردند. JJM-35، نه تنها در برابر این باکتری مقاوم، موثر بود بلکه عملکرد آن در از بین بردن این باکتری، بیش از باکتری‌هایی بود که مقاوم نبودند. در برخی موارد، این ترکیب، تا 50 برابر موثرتر از lipoxazolidinone طبیعی بود.
“جاشوآ پیرس” (Joshua Pierce)، پژوهشگر ارشد این بررسی گفت: یکی از جنبه‌های هیجان‌انگیز این کار، شناسایی مولکول‌هایی بود که شاید عملکرد آنها با مهار مسیرهای متعدد بیوسنتز، صورت گیرد و این یعنی شاید باکتری، به سختی در برابر داروهایی که از این مولکول به دست آمده‌اند، مقاومت کند.
اگرچه JJM-35 هنوز یک داروی قابل استفاده نیست اما بنیان محکمی برای ابداع دسته جدیدی از پادتن‌ها دارد.
پیرس افزود: در این مرحله، ما یک چهارچوب شیمیایی داریم که قطعه گمشده‌ای از یک پازل است. ما از تاثیر این قطعه، آگاه هستیم و در حال حاضر، همه تلاش‌هایمان را بر ارزیابی ویژگی‌های این مولکول‌ها و کارآیی درون‌جانداری آنها متمرکز کرده‌ایم. ما امیدواریم بتوانیم از این چهارچوب برای ساخت داروهایی استفاده کنیم که در برابر باکتری مرسا و دیگر باکتری‌های مقاوم، موثر باشند.
این پژوهش، در مجله ” Angewandte Chemie” به چاپ رسید.