چندی پیش گفته شده بود که دانشمندان قصد دارند در آینده نزدیک، به رباتها حس لامسه ببخشند. حال پژوهشگران با انجام تحقیقاتی جدید به دنبال این هستند که بتوانند مکانیزم درد انسان را در سیستم های رباتها شبیه سازی کنند. با این وجود سوال اساسی اینجاست که چرا باید دانشمندان سعی کنند که الگوریتم آزار دهندهی برای حس کردن درد برای ربات ها طراحی کنند.
تیم محققان دانشگاه کرنل ایالات متحده آمریکا، پژوهشی جدید منتشر کردهاند و مفق شده اند که حس عمقی (proprioception) برای یک ربات شبیه سازی کنند؛ بدین صورت این تیم موفق شده اند به یک تکه فوم نرم اطلاعاتی از نحوهی قرار گیری و نیروهای وارده به آن (نظیر جاذبه) را ارائه دهند.
در واقع دانشمندان موفق شدهاند که سیستم عصبی یک ارگانیسم زنده را با استفاده از شبکهای شامل کابلهای نوری شبیه سازی کنند. بدین ترتیب محققان در آیندهای نزدیک قادر خواهند بود که این مسئله را نیز در رباتهای انساننما بکار ببندند. برای مثال سازندگان میتوانند با اتصال سنسورهای اضافی زیاد به شبکهی فیبری احساسات را به پردازندههای ماشین انتقال دهند. البته هنوز زمان زیادی تا درست شدن چنین سیستمی باقی مانده است.
بر اساس اسناد منتشر شده برای این تحقیقات، با ترکیب سیستمهای مختلف، سنسور این ربات نرم میتواند درجات مختلف خم شدن یا پیچ خوردن را تشخیص دهد اما هنوز چنین سیستمی را نمی توان به صورت مستقیم برای رباتهای انسان نما پیاده کرد.
تیم دانشگاه کرنل هنوز نمیتواند که درد را برای ربات ها شبیه سازی کند اما یافتههای این تیم پتانسیل نفهتهای برای این کار دارد و با انجام چند پروژه تحقیقاتی دیگر، میتوان امکان طراحی چنین سیستمی بررسی شود.
البته پس از تعبیه چنین حسی آنها میتوانند حتی سیستمهای امنیتی خودمختاری طراحی کنند که حتی ضد همین روش عمل کند.
منبع : دیجایتو