پژوهشگران برزیلی و فرانسوی در پژوهش جدید خود در تلاش هستند تا یک روش مبتنی بر نانوفناوری را برای درمان التهاب ناشی از کروناویروس ارائه دهند.
به گزارش آردی نیوز و به نقل از مدیکال‌اکسپرس، برای بسیاری از بیمارانی که با کووید- ۱۹ دست و پنجه نرم می‌کنند، “سندرم ترکیب سیتوکین” یا “طوفان سیتوکین”(cytokine storm)، دشمن نخست به شمار می‌رود.
پزشکان برای درمان بیماری‌های التهابی، از ابزارهایی کمک می‌گیرند اما پژوهشگران برزیلی و فرانسوی می‌گویند که نانوفناوری می‌تواند دارو را به صورت ایمن‌تری به بافت‌های ملتهب برساند و گسترش التهاب را متوقف کند.
اگرچه این روش تاکنون فقط روی موش‌ها آزمایش شده اما پژوهشگران باور دارند که روش جدید آنها می‌تواند با التهاب‌های پیچیده و غیرقابل کنترل مقابله کند.
دلیل این موضوع مشخص نیست که چرا برخی از افراد در سنین جوانی، به بیماری‌های کشنده‌ای مبتلا می‌شوند که نشانه‌های ملایمی دارد و یا بدون نشانه است. هنگامی که چنین بیماری‌هایی شدت می‌گیرند، معمولا سیستم ایمنی نمی‌تواند به آنها واکنش نشان دهد.
روند التهاب می‌تواند از چند ناحیه به سلول آسیب برساند و اگر مورد بررسی قرار نگیرد، به از بین رفتن اندام منجر می‌شود.
نکته مهم در بروز طوفان سیتوکین، اتصالات بین التهاب و استرس اکسیداتیو است که هر دو در تحریک یکدیگر نقش دارند. در حال حاضر هیچ درمانی برای مختل کردن این درمان خطرناک وجود ندارد اما یافته‌های این پژوهش جدید، روشی را برای ارائه یک درمان موفقیت‌آمیز معرفی می‌کنند.
پژوهشگران در این پروژه، بر تشکیل نانوذرات “آدنوزین”(adenosine) تمرکز کردند که یک ترکیب ضدالتهاب است و به صورت طبیعی در بدن تولید می‌شود. این ترکیب ضدالتهاب آن قدر قوی است که اگر به سادگی به بدن تزریق شود، می‌تواند عوارض جانبی جدی به همراه داشته باشد. پژوهشگران باور دارند که نانوفناوری می‌تواند این مشکل را برطرف کند.
آنها نانوذراتی متشکل از آدنوزین و “اسکوآلن”(Squalene) ابداع کردند. اسکوآلن، نوعی چربی است که به صورت طبیعی در بدن وجود دارد.
پژوهشگران با کمک این روش نانوفناوری، ترکیب ضدالتهاب را به بافت‌هایی از بدن موش‌ها رساندند که به التهاب دچار بودند و یا در مرحله طوفان سیتوکین به سر می‌بردند. پس از این کار، کاهش التهاب به صورت قابل توجهی در بافت‌ها مشاهده شد.
اگرچه این پژوهش نتایج امیدوارکننده‌ای در مدل‌های حیوانی داشت اما این نتایج هنوز در انسان مورد بررسی قرار نگرفته‌اند.
این پژوهش، در مجله “Science Advances” به چاپ رسید. /ایسنا