پژوهشگران آمریکایی، یک روش جدید برای واکسیناسیون سلولی ابداع کردهاند که میتواند به مقابله با تومورهای سرطانی کمک کند.
به گزارش پایگاه خبری تحقیق و توسعه و به نقل از ایسنا ، پژوهشگران آمریکایی با استفاده از ترکیب “مهارکنندههای وارسی ایمنی”(Checkpoint inhibitor) و مهارکنندههای کوچک مولکولی موفق شدهاند تا گروهی از ٱنکوژنهای “Myc” را در موشهای مبتلا به “نوروبلاستوما”(Neuroblastoma) و ملانوما هدف قرار دهند.
یک پژوهش پیشبالینی در مورد نوروبلاستوما و ملانوما نشان میدهد که یک راهبرد شخصیسازی شده واکسیناسیون که ٱنکوژنهای Myc را هدف قرار میدهد، واکنش ایمنی موثری را ایجاد میکند. پژوهشگران “بیمارستان ملی کودکان” (Children’s National Hospital) آمریکا در این بررسی جدید مشاهده کردند که میزان درمان در موشهای مبتلا به نوروبلاستوما، ۷۵ درصد است و این موشها بقای بلندمدت داشتهاند.
به گفته پژوهشگران، Myc خانوادهای از ژنهای تنظیمکننده است که به مدیریت رشد سلول در بدن کمک میکند. هنگامی که Myc جهش مییابد و به یک ٱنکوژن تبدیل میشود، میتواند رشد سلول سرطانی را تقویت کند. تنظیم ٱنکوژنهای Myc در ۷۰ درصد از سرطانهای انسانی در هم میریزد. به گفته این گروه پژوهشی، جهش Myc با سرکوب ایمنی میزبان در تومورهای ملانوما و نوروبلاستوما مرتبط است.
“شیائوفانگ وو”(Xiaofang Wu)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: از نظر ایمنیدرمانی، عدم وجود واکنش ایمنی ممکن است فرصتی را برای هدف قرار دادن تومورهای ملانوما و نوروبلاستوما ایجاد کند که مقاومت کمتری نسبت به ایمنی میزبان دارند.
پژوهشگران برای درک نقش دقیق Myc و ارتباط آن با سرکوب ایمنی، ۲۱ نمونه نوروبلاستوما و ۳۲۴ نمونه ملانومای انسانی را مورد بررسی قرار دادند. آنها مهارکنندههای وارسی ایمنی را با مهارکنندههای کوچک مولکولی موسوم به “I-BET۷۲۶” و “JQ۱” ترکیب کردند تا آنکوژنهای Myc را در موشهای مبتلا به نوروبلاستوما و ملانوما هدف قرار دهند. آنها همچنین اثرات دوزهای متفاوت مهارکنندهها، ترکیبات دارویی و دوره نهفتگی را بر تکثیر سلول تومور، تفکیک و تغییر ژن آزمایش کردند.
یافتههای این پژوهش نشان میدهند که I-BET۷۲۶ و JQ۱، تکثیر غیرقابل کنترل سلول Myc را سرکوب میکنند و به تقویت واکنش ایمنی در برابر سلولهای تومور میپردازند. بدین ترتیب میتوان از آنها به عنوان یک واکسن سلول تومور استفاده کرد.
وو ادامه داد: این یک پژوهش پیشبالینی است و اگرچه ما واکنشهای خوبی در این نمونهها دیدهایم اما باید بفهمیم که این روش در انسان نیز موثر است یا خیر. ما برای رسیدن به این هدف، بررسیهای آزمایشگاهی را روی سلولهای انسانی آغاز کردهایم. هدف نهایی ما این است که این یافتههای علمی را به مراحل بالینی انتقال دهیم.
این پژوهش، در “The Journal for Immunotherapy of Cancer” به چاپ رسید.