پژوهشگران آمریکایی بر این باورند که شاید بتوان با کمک آسپیرین، سرطان پستان را در برخی افراد پیشبینی و آن را درمان کرد.
به گزارش مدیکالاکسپرس، نتایج یک پژوهش جدید نشان میدهند زنانی که ویژگیهای خاصی از DNA را در نواحی به خصوصی از ژنوم خود دارند، میتوانند پیش از تشخیص ابتلا به سرطان پستان، طول عمر خود را با مصرف آسپیرین افزایش دهند. یافتههای این پژوهش نشان میدهند که شاید آسپیرین بتواند امکان پیشگیری یا درمان سرطان پستان را در برخی افراد فراهم کند.
این موضوع هنوز مشخص نیست که چرا یک روش درمانی خاص میتواند در برخی بیماران موثر باشد اما در دیگران اثری ندارد. توالی ژن در برخی بیماران، میتواند نقش مهمی داشته باشد اما شاید برای بیماران دیگر، اصلاحات شیمیایی DNA مهم باشند. این کار که تغییرات وراژنتیک را شامل میشود، فرآیندی موسوم به “دیانای متیلاسیون” (DNA methylation) را در بر دارد. دیانای متیلاسیون، یک فرآیند بیوشیمیایی است که نقش مهمی در رشد عادی موجودات بر عهده دارد.
“تنگتنگ وانگ” (Tengteng Wang) و “ماریلی گامون” (Marilie Gammon)، پژوهشگران “دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل” (UNC) باور دارند که شاید دیانای متیلاسیون بتواند بر اثرات آسپیرین در بیماران مبتلا به سرطان پستان موثر باشد. آنها دیانای متیلاسیون را در بافت تومور پستان و در سلولهایی که در خون بیمار جریان دارند، مورد بررسی قرار دادند. در این پژوهش، اثر دیانای متیلاسیون بر ارتباط میان مصرف آسپیرین و مرگ ناشی از سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت.
پژوهشگران در این پروژه، 1266 زن را بین سالهای 1996 تا 1997 مبتلا به سرطان پستان تشخیص دادند. 476 نفر از این زنان به دلایل گوناگون و 202 نفر از آنها به خاطر سرطان پستان تا پایان سال 2014 از دنیا رفتند. در میان زنانی که دیانای متیلاسیون برای کنترل بیان ژن عامل سرطان در آنها انجام نشده بود، خطر مرگ در زنانی که از آسپیرین استفاده کرده بودند، کمتر بود.
پژوهشگران باور دارند که شاید نتایج این بررسی بتوانند به شناسایی افرادی که با آسپیرین قابل درمان هستند، کمک کنند. پژوهشهای آینده باید معرفی جامعتری در مورد دیانای متیلاسیون داشته باشند تا زنانی که در خطر ابتلا به سرطان پستان هستند، به راحتی شناسایی شوند.
وانگ گفت: شاید بررسی دیانای متیلاسیون به عنوان یک اصلاحکننده احتمالی بتواند بینشهای جدیدی را در مورد مکانیسم بیولوژیکی مصرف آسپیرین و مرگ و میر ناشی از سرطان پستان ارائه دهد. یافتههای ما میتوانند با شناسایی گروهی از بیمارن با کمک نشانگرهای وراژنتیک، بر تصمیمگیری بالینی موثر باشند و راهبردهایی برای افزایش میزان نجات زنان مبتلا به سرطان پستان ارائه دهند.
این پژوهش نشان میدهد که به غیر از تعامل میان ژن و محیط، تعاملات وراژنتیک و محیطی نیز وجود دارند. همچنین این پژوهش نشان میدهد که شاید دیانای متیلاسیون، در آینده بتواند به شناسایی افرادی که امکان درمان موفقیتآمیز آنها وجود دارد، کمک کند.
این پژوهش، در مجله “American Cancer Society” به چاپ رسید.
منبع: ایسنا