یک تارنمای لهستانی به نام «پیم آیز» (PimEyes)، مدعی است که می‌تواند با استفاده از امکان تشخیص چهره و بارگذاری یک عکس، صاحب چهره را در اینترنت جست‌وجو کند و بیابد.
این تارنما (وب‌سایت)، چنین امکانی را با سطح دقتی پنج ستاره ارائه می‌کند. سطح یک، پایین‌ترین و سطح پنج، بالاترین است.
این شرکت، لینکی از تارنمایی که عکس یافته شده در آن قرار دارد، برای مشتری جست‌وجوگر می‌فرستد. با پرداخت حق اشتراک روزانه به مبلغ ۹.۷۹ دلار، مشتریان امکان دیدن مشخصات لینک اصلی (URL) را نیز خواهند داشت.
کاربران با پرداخت این مبلغ می‌توانند تا ۲۵ عکس را رصد کنند؛ به عبارتی، یک مشتری می‌تواند از طریق این سرویس، از وجود عکس ۲۵ نفر در تارنماهای گوناگون، مطلع شود.
برای برنامه‌سازان، تعرفه‌ای در نظر گرفته شده است که تا ۱۰۰میلیون جست‌وجو در ماه را انجام می‌دهد.
به نقل از وان زون، شرکت پیمز آیز، خود را به عنوان سرویس حفاظت از حریم شخصی و [جلوگیری از] سوءاستفاده از تصاویر افراد، تبلیغ می‌کند. این نشریه اینترنتی، در عین حال، اذعان می‌کند که هیچ مانعی برای بارگذاری آزادانه تصاویر در فضای اینترنت، وجود ندارد.
گفته می‌شود که این تارنما، امکان جست‌وجو در تارنماهای موجود در «دارک نت» را هم برای مراجعان قانونی خود فراهم می‌کند. این امکان از طریق همکاری با شرکتی به نام پالی اسکوپ و برای ارائه تصاویر یافته شده به کاراگاهان، انجام می‌شود.
دقیقا مشخص نیست که پیمز آیز چگونه به اطلاعات تشخیص چهره دست یافته یا چه قراردادهایی با مراجع انتظامی بسته است. چنین پرسش‌هایی در گذشته هم مطرح شده بود.
اوایل امسال، تمام فهرست مشتریان شرکت «کلیرویو ای‌آی» (Clearview Al) که به پلیس خدمات تشخیص چهره ارائه می‌کرد، در یک نفوذ اطلاعاتی، دزدیده شد.
نرم‌افزار روسی «فایند فیس» (FindFace) هم خدمات مشابهی در تشخیص چهره ارائه می‌کند؛ گرچه درباره آنچه می‌توان با تشخیص چهره انجام داد، توضیحات نگران‌کننده‌ای می‌دهد. الکساندر کاباکوف، بنیان‌گذار این شرکت می‌گوید: «اگر شما شخصی را دیدید که از او خوشتان آمد، می‌توانید از او عکس بگیرید و بفرستید، و [از طریق این تارنما] بدانید هویتش چیست و بعد برایش درخواست دوستی بفرستید.»
در پی اعتراضات مربوط به کشته شدن جرج فلوید، بساری از شرکت‌ها، ارائه خدمات تشخیص چهره را متوقف کردند.
ای‌بی‌ام، از توقف پروژه توسعه نرم‌افزار تشخیص کلی چهره خبر داد و آمازون هم روی برنامه ریکوگنیشن (Rekognition) خود یک مهلت یک ساله وضع کرد.
این مقاله برای اولین بار در ژوِئن ۲۰۲۰ منتشر شد.