محققان انستیتو وایس دانشگاه هاروارد یک ابزار جدید مهندسی ژنتیک ابداع کرده‌اند که به محققان کمک می‌کند همزمان میلیون‌ها آزمایش ژنتیکی انجام دهند.
این روش «Retron Library Recombination» یا(RLR) نام گرفته که با استفاده از قسمت‌های دی ان ای باکتریایی به نام «رترون» می‌تواند بخش‌هایی از یک شاخه دی ان ای را بسازد.
در حوزه مهندسی ژنتیک، ابزار «CRISPR-CAS۹» مشهور ترین روش به حساب می‌آید و طی سال‌های گذشته به نوآوری‌های مهمی منجر شده است.
این ابزار به محققان کمک می‌کند تا به راحتی توالی دی ان ای را دگرگون کنند، اما محدودیت‌هایی نیز دارد. به عنوان مثال به سختی می‌توان آن را در مقیاس انبوه به کار گرفت و همین امر در مطالعات چالش برانگیز است. از سوی دیگر ممکن است این روش برای سلول‌ها سمی باشد، زیرا آنزیم Cas۹ (قیچی مولکولی که وظیفه بریدن شاخه‌های دی ان ای را دارد) بیشتر اوقات مقاطعی غیر از قسمت هدف را نیز می‌برد.
ابزار CRISPR به طور فیزیکی دی ان ای را قطع می‌کند تا یک توالی جهش یافته را به ژنوم آن متصل کند. اما رترون ها می‌توانند شاخه دی ان ای جهش یافته را به سلول تکثیر شده متصل کنند. از سوی دیگر توالی رترون ها به عنوان بارکد یا «برچسب نام» عمل می‌کند و به محققان اجازه می‌دهد هر توالی را به طور جداگانه ردیابی کنند. این بدان معنا است که می‌توان از رترون ها برای مهندسی ژنتیک بدون آسیب به دی ان ای اولیه استفاده کرد و همچنین می‌توان آنها را برای انجام چند آزمایش به کار برد.
محققان دانشگاه هاروارد RLR را روی باکتری «ای کولای» آزمایش کردند و ثابت کردند استفاده از این روش در آزمایش‌های ژنتیکی وسیع کارآمد است. آنها طی آزمایشات خود، توانستند با تعیین توالی بارکد رترون ها، به جای تعیین توالی جهش‌های جداگانه، جهش‌های مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری‌ای کولای را بیابند و در نتیجه فرایند سریع‌تر انجام شد.
مکس شوبرت یکی از مؤلفان این تحقیق می‌گوید: RLR ما را قادر به انجام کارهایی می‌کند که با CRISPR ممکن نیست. ما به طور تصادفی ژنوم باکتری را جدا و این بخش‌های ژنتیکی را به شاخه‌های جداگانه دی ان ای تبدیل کردیم. سپس از آنها برای بررسی میلیون توالی همزمان استفاده کردیم. RLR یک ابزار مهندسی ژنتیک انعطاف پذیرتر است که می‌توان آن را برای آزمایش‌های متعدد استفاده کرد. همچنین ویژگی سمی بودن ابزار که در آزمایش‌های CRISPR مشاهد می‌شود نیز حذف می‌شود و در نتیجه توانایی محققان برای بررسی جهش‌ها در سطح ژنوم بالا می‌رود.
البته هنوز باید بررسی و تحقیقات بیشتری درباره روشRLR شود تا بتوان آن را به طور گسترده به کار برد. محققان معتقدند این امر به ایجاد نوآوری‌های جدید و غیرمنتظره ای منجر می‌شود.