دانشمندان استرالیایی میگویند که اثبات کردهاند که سفر در زمان پس از حل یک تضاد منطقی به شکل نظری امکانپذیر است.
فیزیکدانان دانشگاه کوئینزلند با استفاده از مدلسازی ریاضی توانستند نظریه نسبیت عام انیشتین را با دینامیک کلاسیک منطبق کنند. ناسازگاری بین این دو نظریه یکی از موانع اصلی بر سر راه سفر در زمان است که به «پارادوکس پدربزرگ» معروف است.
نظریه انیشتین این اجازه را میدهد که شخصی با استفاده از حلقه زمان به عقب بازگردد تا پدربزرگ خود را از بین ببرد. هرچند بر اساس دینامیک کلاسیک، کشتن پدربزرگ در گذشته به دست مسافر زمان باعث میشود که قبل از هر چیز خود مسافر زمان نیز از بین برود.
گرمن توبار که این تحقیق را مدیریت کرده میگوید: «ما به عنوان فیزیکدان میخواهیم اساسیترین قوانین بنیادی جهان را بفهمیم و من سالهاست در شگفت هستم که چگونه علم دینامیک میتواند با پیشبینیهای اینشتین مطابقت داشته باشد.»
«آیا سفر در زمان از نظر ریاضی امکانپذیر است؟»
آقای تابر و دکتر کاستا برای بررسی محاسبات خود، از همهگیری ویروس کرونا به عنوان یک مدل استفاده کردند تا دریابند آیا دو نظریه میتوانند باهم وجود داشته باشند یا خیر. آنها مسافر زمانی را فرض کردند که تلاش میکند به گذشته برگردد و از آلوده شدن بیمار صفر به بیماری کووید-۱۹ جلوگیری کند.
نظریه انیشتین اساسا اجازه سفر در زمان را میدهد اما علم دینامیک، اجازه نمیدهد که توالی رخدادها با یکدیگر تداخل پیدا کنند. این به آن معنا است که که اگر مسافر زمان بتواند از شیوع ویروس در گذشته جلوگیری کند، باعث میشود که اصلا انگیزه اولیه او برای سفر به گذشته از بین برود.
آقای تابر میگوید: «در مورد بیمار صفر ویروس کرونا، ممکن است سعی کنید از مبتلا شدن او جلوگیری کنید اما با این کار شما خودتان به ویروس مبتلا شده و بیمار صفر میشوید یا این که شخص دیگری مبتلا میشود.
مهم نیست که شما چه کاری انجام دادهاید، وقایع پیرامون شما دوباره خود را به همان شکل سابق تنظیم میکنند. این بدان معنی است که – بدون توجه به کارهای شما – همهگیری قطعا اتفاق میافتد، و به خود جوانتر شما دوباره این انگیزه سفر به گذشته و متوقف کردن آن را میدهد. بنابراین هر چقدر هم سعی کنید یک تناقض ایجاد کنید، رویدادها همیشه خود را به نحوی تنظیم خواهند کرد تا از هرگونه ناسازگاری جلوگیری کنند.
دامنه فرآیندهای ریاضیاتی که ما کشف کردیم نشان میدهد که در جهان ما، سفر درزمان با اراده آزاد، بدون هیچ گونه تناقضی امکانپذیر است.»
دکتر فابیو کاستا فیزیکدان دانشگاه کوئینزلند، که نظارت بر این پژوهش را برعهده دارد میافزاید: «ریاضیات فقط بررسی میکند – اما نتایج به دست آمده دیگر موضوع بحثهای علمی تخیلی است.»
این مقالهای با جزئیات بیشتر در نشریه کلاسیکالاند کوانتوم گرویتی منتشر شده است.