کسانی که در هفته ۵۵ ساعت یا بیشتر کار می‌کنند به طور محسوسی بیشتر در خطر مرگ در اثر سکته قلبی هستند. این نتیجه بررسی‌های سازمان ملل است. ساکنان اروپا در این زمینه نسبتا ایمن‌تر از بقیه نقاط دنیا هستند.
قریبا از هر ۱۰ نفر نیروی کار در دنیا یک نفر ۵۵ ساعت یا بیشتر در هفته کار می‌کند. بر مبنای پنج روز کار در هفته، این میزان یعنی روزانه حداقل ۱۱ ساعت کار که بسیار زیاد است و شخص را بیمار می‌کند.
این نتیجه تحقیقی است که سازمان جهانی بهداشت با همکاری سازمان بین‌المللی کار انجام داده‌اند. در این تحقیق ساعات کاری در سراسر دنیا و خطر مرگ بر اثر سکته قلبی یا مغزی زیر ذره‌بین قرار گرفته‌است.
اپیدمی شناس سازمان جهانی بهداشت در ژنو می‌گوید که بر اساس این تحقیق، برای کسانی که بیشتر از ۴۰ ساعت در هفته کار می‌کنند، خطر مرگ در اثر سکته قلبی یا مغزی بسیار بالاست.
فرانک پگا می‌گوید: «ما متوجه شدیم که در سال ۲۰۱۶ بر اساس تخمین‌های ما تقریبا ۷۴۵ هزار نفر در اثر بیماری‌های قلبی و عروقی فوت کرده‌اند و دلیل آن هم کار زیاد و طولانی در هفته بوده است.»
این رقم افزایشی ۲۹ درصدی نسبت به آمار سال ۲۰۰۰ دارد. فوت‌شدگان بیشتر در سنین میانسالی و کهولت و کسانی بوده‌اند که در سنین چهل سالگی بیش از حد کار کرده‌اند. این اپیدمی‌شناس افزوده است: «ما می‌توانیم نتیجه بگیریم که تقریبا ۱۰ سال طول می‌کشد تا نتایج عملی کار طولانی و زیاد خودش را نشان دهد.»
برای این بررسی، کارشناسان سازمان جهانی بهداشت و سازمان بین‌المللی کار داده‌های ۲۳۰۰ تحقیق از ۱۵۰ کشور جهان و نتایج حدود ۶۰ پژوهش را گرد هم آورده‌اند. نتیجه این بود که پیامدهای کار طولانی برای سلامتی زنان و مردان یکسان است اما موارد مرگ در میان مردان به طور محسوس بیشتر است. این البته می‌تواند به این دلیل باشد که در برخی مناطق جهان همچنان کار خانگی کاری برای زنان و کار بیرون از خانه برای مردان تلقی می‌شود و این مسئله در آمار لحاظ نشده است.
اروپا و آمریکای شمالی در ایمنی نسبی
خطر بالای ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی در اثر کار زیاد بیشتر در کشورهای غرب اقیانوسیه و در جنوب آسیا و نیز در آفریقا و آمریکای جنوبی مشاهده شده است. در اروپا و آمریکای شمالی فشار کار خیلی بالا نیست.
فرانک پگا می‌گوید: «این مسئله به میزان زیادی به ایمنی ربط دارد و به اینکه به خصوص در اروپا مقررات سفت و سختی برای امنیت محیط کار وجود دارد و این مقررات به شدت کنترل و رعایت می‌شوند.»
اما حتی در اینجا هم مشکلاتی دیده می‌شوند؛ در دوران شیوع پاندمی کرونا ریسک سلامتی برای خیلی‌ها به دلیل تغییر شرایط کاری و دورکاری افزایش یافته است. پاندمی‌شناس سازمان ملل می‌گوید به دلیل کمرنگ شدن یا از بین رفتن مرز بین خانه و محیط کار در اثر دورکاری، ساعات کاری با ساعات فراغت مخلوط شده‌اند.
سازمان بهداشت جهانی و سازمان بین‌المللی کار هشدار داده‌اند که باید تدابیری برای کمک به سلامتی اندیشیده شود. به طور کلی باید دولت‌ها، کارفرمایان و کارمندان و کارگران با هم‌اندیشی مقرراتی وضع کنند که از سلامتی انسان‌ها در هنگام کار محافظت کند.
به قول دبیرکل سازمان جهانی بهداشت “هیچ شغلی ارزش ابتلا به بیماری‌های قلبی و مغزی را ندارد”.