بیماری التهاب روده (IBD) در حال تبدیل‌شدن به یک بیماری رایج در کشورهای مختلف حتی کشورهای صنعتی است. یکی از دلایل این بیماری، استرس اکسیداتیو است، که در این حالت عدم تعادل در گونه‌های اکسیژن در بدن وجود دارد. در واقع سطح گونه‌های اکسیژن فعال در بدن به‌صورت غیرمعمولی افزایش می‌یابد. در حال حاضر هیچ روش درمانی مشخصی برای این بیماری وجود ندارد اما اثرات آن را می‌توان با استفاده از ترکیباتی نظیر آنتی‌بیوتیک، آمینوسالیسیلات و کورتیکواستروئید کنترل کرد.
موفقیت این داروها بسیار محدود است چرا که اثرات آن در بیماران مختلف، متفاوت بوده و اثرات جانبی متعددی در آنها ایجاد می‌کند. یکی از اشکالات رایج در این داروها این است که دارو نمی‌تواند میان بافت سالم و بیمار تفاوت قائل شود.
یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه هلسینکی و دانشگاه بولوگنا روشی برای درمان این بیماری ارائه کردند. آنها رهیافتی برای رهایش خوراکی دارو ابداع کردند که می‌توان از آن برای درمان التهاب روده استفاده نمود.
این گروه تحقیقات، نانوذراتی ساختند که به ترکیبات اکسیدکننده پاسخ می‌دهد. این نانوذرات توسط میکروسیالی محاط شده که این میکروسیال نیز درون پلیمر حساس به pH قرار گرفته است. در نهایت ساختار کامپوزیتی ایجاد می‌شود که در آن نانو و میکروساختارها در هم ترکیب شده‌اند. این کامپوزیت به‌گونه‌ای طراحی شده‌است که می‌تواند نانوذرات را در محیط بسیار خشن سیستم گوارشی حفظ کرده تا در روده رهاسازی انجام شود.
زمانی که سطح اکسیژن فعال به‌صورت غیرمعمول افزایش یافت، این نانوذرات دارو را رهاسازی می‌کنند و دارو در محل التهاب یافته رهاسازی می‌شود. در مقایسه با روش‌های رایج درمان التهاب روده، این روش ده برابر کمتر به داخل تک‌لایه سلولی روده نفوذ می‌کند؛ بنابراین اثرات جانبی کمتری نیز دارد.
سرنا برتونی، از محققان این پروژه می‌گوید: « نتایج یافته‌های ما نشان داد که این کامپوزیت را می‌توان برای درمان بیماری التهاب روده استفاده کرد.»