محققان “موسسه تحقیقات پزشکی استاورز ” (Stowers Institute for Medical Research) و دیگر محققان یک راه برای گسترش سلول‌های بنیادی بالغ از “خون بند ناف انسان” (hUCB) شناسایی کرده‌اند.
به گزارش آردی نیوز و به نقل از مدیکال اکسپرس، این پیشرفت می‌تواند تاثیر بالقوه‌ای در بهبود شرایط بیماران مبتلا به لوسمی، اختلالات خون، و سرطان داشته باشد.
به گفته انجمن سرطان آمریکا، بیش از ۱۷۰ هزار نفر در ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۸ مبتلا به سرطان خون (لوسمی، لنفوم یا میلوم) تشخیص داده می‌شوند.
“لینهنگ لی” (Linheng Li) محقق ارشد این مطالعه از موسسه تحقیقات پزشکی استاورز گفت: در طول چند دهه پیوند مغز استخوان شیوه معمول برای درمان بوده است اما این روش هم برای همه افراد امکان پذیر نیست.
لی افزود: احتمال پیوند موفقیت‌آمیزسلول‌های بنیادی بالغ بند ناف بیشتر است زیرا در این پیوند الزامات سازگاری کمتری نسبت به پیوند مغز استخوان وجود دارد اما بیماران بالغ نیاز به دو واحد خون بند ناف در هر درمان دارند درصورتیکه واحدهای خون بند ناف کافی برای هر شخصی که نیاز به درمان دارد، موجود نیست. بنابراین اگر ما بتوانیم سلول‌های بنیادی بالغ را گسترش دهیم، این می‌تواند به طور بالقوه تعداد واحدهای خون بند ناف مورد نیاز برای هر درمان را کاهش دهد و این یک دستاورد بزرگ است.
در این پژوهش، محققان روی یک پروتئین خاص که بر مسیرهای خودسازی سلول‌های بنیادی خون‌ساز تأثیر می‌گذارد، متمرکز شده بودند.
این پروتئین “Ythdf2” نامیده می‌شود و نوع خاصی از تغییر وتبدیل در گروهی از “آر. ان. آی پیام رسان” (mRNA) را شناسایی می‌کند و سبب فروپاشی این آر. ان. آی‌های پیام رسان در سلول می‌شود.
هنگامی که محققان پروتئین Ythdf2 را در موش‌ها از بین بردند، گسترش سلول‌های بنیادی خون‌ساز که بزرگترین نوع سلول‌های بنیادی بالغ در خون بند ناف انسان هستند را مشاهده کردند.
“ژنروی لی” (Zhenrui Li) محقق این مطالعه از دانشگاه کانزاس آمریکا گفت: رویکرد ما از مورد هدف قرار دادن عملکرد Ythdf2 با استفاده از تکنیک مبتنی بر آر. ان. ای نیز کمک کرد تا از تغییرات مرتبط با دی. ان. ای پایدار مانند جهش در تنظیم‌کنندهای ورا ژنتیک جلوگیری کنیم زیرا این نوع جهش‌های ژنتیکی می‌تواند منجر به تولید دوباره لوسمی یا سرطان شود.
از آنجا که پروتئین Ythdf2 در انواع مختلف سلول‌های بنیادی بالغ وجود دارد، به نظر می‌رسد مورد هدف قرار دادن آن و اینکه چگونه بر سلول‌های بنیادی خون‌ساز تأثیر می‌گذارد، رویکردی امن است که به طور گسترده قابل اجراتر است.
این مطالعه در مجله Cell Research منتشر شد. /ایسنا