کنترل رشد درختان با استفاده از اصلاح ژنتیکی

به گزارش آردی نیوز و به نقل از فیز، بزرگترین بررسی در مورد درختان اصلاح شده ژنتیکی، نشان می‌دهد که مهندسی ژنتیک می‌تواند از به وجود آمدن دانه‌های جدید پیشگیری کند.

پژوهشگران “دانشگاه ایالتی اورگن” (OSU) آمریکا، با بررسی ویژگی‌های مهارکننده، نتایج مهمی در مورد گسترش درختان اصلاح شده ژنتیکی و عجیب یا سلول‌های تولید مثل آنها نشان دادند.

“استیو استراوس” (Steve Strauss)، استاد زیست فناوری دانشگاه ایالتی اورگن و از نویسندگان این پژوهش گفت: هنوز باید موارد زیادی بررسی و پژوهش‌های بیشتری انجام شوند.

در این پژوهش، ۳۳۰۰ درخت صنوبر در فصل‌های رشد مورد بررسی قرار گرفتند. درختان صنوبر به سرعت رشد می‌کنند و منبع تولید بسیاری از محصولات از جمله کاغذ یا قاب‌های چوبی هستند.

در درختانی مانند صنوبر که گونه نر و ماده دارند، گل‌های ماده، دانه تولید می‌کنند و گل‌های نر، وظیفه گرده‌افشانی را بر عهده دارند. استراوس و همکارانش، با تمرکز بر ایجاد گل‌ها یا کنترل آغاز تولید مثل، روش‌های گوناگونی را برای عقیم کردن هر دو گونه این درخت ارزیابی کردند. این ژن‌ها به صورت انفرادی یا ترکیبی، عملکرد پروتئین یا بیان ژن “آر ان‌ای” اصلاح شده را برای به دست آوردن گل‌های عقیم داشتند.

دانشمندان موفق شدند اصلاحاتی را کشف کنند که بدون تاثیرگذاری بر دیگر ویژگی‌ها، مانع تولید قطعه تکثیر مناسب می‌شوند. قطعه تکثیر، بخشی از گیاه، مانند جوانه‌ها یا شاخه‌های جانبی است که در تکثیر دخالت دارد. تمرکز این بررسی‌ها بر یک صنوبر ماده بود که به انجام دادن این پژوهش کمک می‌کرد. ژن‌های مورد نظر پژوهشگران، هم برای گرده‌افشانی و هم برای تولید دانه موثر بودند؛ بنابراین باید روش‌های کلی برای اصلاح ژنتیکی فراهم می‌شد.

استراوس افزود: برای این پژوهش، زمان زیادی صرف شد و افراد بسیاری برای انجام دادن آن تلاش کردند. مردم از سلطه درختان اصلاح شده ژنتیکی بر جهان می‌ترسند اما این درختان، ژن‌های مهارشده‌ای هستند که تسلط آنها بر جهان غیرممکن است. معمولا مردم، محصولات اصلاح‌شده ژنتیکی را خطرناک می‌دانند؛ مگر این که ایمنی آن ثابت شود. در مقابل، دانشمندان عقیده دارند که به جای تمرکز بر روش مورد استفاده، باید بر ویژگی‌ها و ارزش و ایمنی آنها تمرکز کرد.

همچنین، استراوس اشاره کرد که روش‌های ژنتیکی جدید، به خصوص روش‌های مبتنی بر اصلاح ژن کریسپر، موجب تولید قابل اطمینان و اصلاح ساده‌تر درختان می‌شوند.

یافته‌های این پژوهش، در مجله ” Frontiers in Bioengineering and Biotechnology” منتشر شد.