رئیس سازمان فضایی «روسکوسموس» گفته است که روسیه در حال احداث ایستگاه فضایی شش میلیارد دلاری خود است و بنا دارد تا سال ۲۰۳۰ آن را به فضا بفرستد.
به گزارش رویترز، سازمان خبری اینترفکس از دیمیتری روگزین، رئیس روسکوسموس، نقل کرده است: «اگر بتوانیم این ایستگاه را طبق برنامه در سال ۲۰۳۰ به مدار زمین بفرستیم، دستاوردی عظیم خواهد بود. هدف مشخص ما این است که در دنیای اکتشافات فضایی با سرنشین، گامی جدید برداریم.»
این ایستگاه روسی را احتمالا رباتهایی اداره میکنند که به هوش مصنوعی مجهز هستند و انسانهای فضانورد هر از گاهی از آنجا بازدید خواهند کرد. علت این است که مسیر مدار این ایستگاه روسی، در معرض پرتوهای رادیواکتیوی بیشتری خواهد بود.
بنا به گفته یوری بوریسف، معاون نخستوزیر، روسیه در سال ۲۰۲۵ به شرکای بینالمللی خود اطلاعات لازم را خواهد داد.
این پروژه، پایانی بر همکاری روسیه با ایالات متحده در ایستگاه بینالمللی فضایی خواهد بود و گرچه آقای روگوزین گفته که کشورش امکان اجازه حضور به فضانوردان خارجی دادن را در نظر میگیرد اما افزوده است: «این ایستگاه باید ملی باشد. اگر میخواهید کاری به بهترین نحو انجام شود، باید خودتان انجامش دهید.»
گرچه ایستگاه جدید ممکن است فعالیتهای فضایی را تغییر دهد اما اقدامی غیرمنتظره نیست. روسکوسموس در سال ۲۰۱۵ از برنامهریزی ایستگاه فضایی جدیدی برای روسیه سخن گفته بود و دیمیتری روگزین که آن زمان خود معاون نخستوزیر بود هم اظهار داشت که مسکو تا سال ۲۰۲۰ پروژه ایستگاه بینالمللی فضایی را ترک خواهد کرد.
با این وجود، طراحی فضاپیماهایی با قابلیت استفاده مجدد توسط بخش خصوصی به دست شرکت اسپیسایکس، برای روسیه چالشی جدید بوده است. ناسا سابقا برای انتقال فضانوردان خود به فضا از سرویس روسکوسموس استفاده میکرد اما اکنون این وظیفه بر عهده شرکت ایلان ماسک است.
به گفته وادیم لوکاشویچ، متخصص امور فضایی مقیم روسیه، اسپیسایکس باعث «پوچ و بیفایده» شدن روسکوسموس نیز شده است. در سال ۲۰۱۵، آقای لوکاشویچ بعد از آن که با نوشتن مقالاتی، با تبدیل روسکوسموس از یک سازمان دولتی به شرکتی حکومتی مخالفت کرد، از اندیشکده هوافضایی که در آن کار میکرد، اخراج شد.
آقای لوکاشویچ همچنین گفت: «این امر فقط باعث رنجش خاطر روسکوسموس نشده بلکه برای آنها به دردسری جدی و دائمی بدل شده است. به یاد داشته باشید که سال ۲۰۱۹ روسکوسموس در واقع هرگز اجازه لنگرگیری اسپیسایکس را صادر نکرد. آنها صرفا به چند دغدغه فنی اشاره کردند و شاید حتی از چند مورد پایهای نام بردند ولی همه اینها بیشتر شبیه واکنش کسی بود که از قافله عقب مانده است.»
بدون پرداخت سالانه ناسا به روسیه برای حمل و نقل فضانوردان به ایستگاه بینالمللی فضایی، روسیه باید به فکر تامین ۴۰۰ میلیون دلاری هم که دیگر سالانه در بودجه خود نخواهد داشت، باشد؛ میزانی بیش از هزینه عملیاتهای تولید و ارسال موشک و فضاپیماهای این کشور.
آقای لوکاشویچ ادامه داد: «این مبلغ برای ما فقط پول بادآورده نبود بلکه به نوعی مادهای مخدر بود. به ما اجازه داد هیچ کاری نکنیم و پول دربیاوریم و اکنون این ماده مخدر قطع خواهد شد و ما مجبوریم دست به کار شویم. برنامه فضایی ما به این پول امریکایی وابسته شده است. پس حالا باید واقعا نشان دهیم چه قابلیتهایی داریم.»