گولیلمو ماركونی، مخترع معروف ایتالیایى، در 20 سالگی رساله ای در باب امواج مقناطیسی مبتنی بر مغناطیس به وجود آمده از جریان الكتریكی، خواند و متعاقباً به این فكر افتاد تا از این امواج، برای انتقال پیام استفاده كند. وی با استفاده از یك مدار و فرستنده، كار را آغاز نمود. در آن دستگاه، مدار به وسیله كلید باز و بسته میشد و بر روی براده آهن كه در سوی دیگر قرار داشت و جریان از آن میگذشت، اثر می نهاد و زنگی را به صدا درمیآورد. ماركونی به جای براده آهن، از مخلوطی از نیكل و نقره استفاده نمود و مدار فرستنده را به یك صفحه فلزی متصل كرد. این دستگاه اولیه، طی سالهای بعد تكمیل شد تا اینكه در سال 1895م، ماركونی دستگاه تلگراف بیسیمی را تهیه كرد كه فرستنده و گیرنده خاصی داشت. در سال بعد، دستگاه تلگراف وی، توانایى انتشار امواج بیسیم را تا چند صد متر پیدا كرد. با تكمیل بیشتر دستگاه، عمل ارسال و گرفتن پیام با سهولت بیشتر و مسافتی دورتر انجام گرفت. در نهایت، ماركونی به وسیله دستگاه اختراعی خود، در سوم ژوئن 1898م، پیامی را تا 29 كیلومتری ارسال كرد. هرچند در ابتدا از كار ماركونی استقبال چندانی به عمل نیامد ولی در سالهای بعد، این اختراع باعث شهرت و ثروت ماركونی شد و وی در راه ساخت دستگاههای قویتر تلاش نمود. ماركونی، در نهایت، در 12 دسامبر 1901م موفق شد نخستین پیام را از فراز اقیانوس اطلس، از انگلستان به كانادا بفرستد و میتوان تاریخ واقعی اختراع رادیو را این روز دانست این امر، جایزه نوبل را برای ماركونی در سال 1909م به ارمغان آورد و این مخترع ایتالیایی سرانجام در 20 ژوئیه 1937م در 63 سالگی درگذشت.