فرض کنید در خانه ای زندگی می کنید که به جای آجر و بتون با سازه هایی از تعامل بین گیاهان و روباتها و با کمک حسگرها، ال ای دی و کامپیوتر ساخته شده است.ساخت چنین خانه ای ۴۰ سال زمان نیاز دارد. اما زیست شناسان، متخصصین علوم رایانه، و محققان علوم روباتیک به همراه معماران اروپایی مشغول کار و تحقیق بر روی این ساختار هستند.
به گزارش آردی نیوز به نقل از یورونیوز، محققان طرحی در اروپا می خواهند بدانند چگونه روباتها و گیاهان می توانند با یکدیگر برای ساختارهای معماری با هم همکاری کنند. همزیستی مکانیسمهای ترکیبی، چشم اندازی در آینده است و محققان باید اصولش را بشناسند.
مصطفی وهابی، متخصص علوم رایانه از دانشگاه لوبک می گوید : «گیاهان به سمت نور آبی جذب می شوند. هر روبات کوچک شش ال ای دی دارد که با تولید نور آبی گیاهان را به سمت خود جذب می کند و باعث می شود که گیاه در جهتی خاص رشد کند. روبات همچنین می تواند تشخیص بدهد که گیاهان به آن نزدیک شده است، در این صورت با روبات های دیگر تماس برقرار می کند تا آن روبات هم با به انتشار نور آیی رنگ می کند گیاه را به سوی دیگری بکشاند.»
هیکو هامان، متخصص علوم رایته از دانشگاه لوبک، سرپرست طرح تحقیقاتی «فلورا روباتیکا» می گوید: «از سوی دیگر روبات می تواند به کمک گیاه، چیزهایی دیگری را در محیط حس و به داده های بیشتری دست پیدا کند. یا وقتی گیاه کمی پیر تر شد و روبات می تواند روی ساختارهای چوبی گیاه سوار شود و همه چیز را از آنجا مشاهده کند.»
طراحی ساختارهای خودسامان و خودروینده
پژوهشگران می خواهند بدانند تحت چه شرایطی روبات ها و گیاهان می توانند طوری همکاری کنند که ساختارهای خودسامان و خودروینده شکل بگیرد و مردم بتوانند درون این ساختارها زندگی کنند. نکته اصلی این است که روبات ها یاد بگیرند به طور مستقل موجب رویش ساختار شوند.
محمد دیوباند صورتی متخصص علم رایانه از دانشگاه لوبک آلمان در این باره می گوید: «اینجا سعی ما بر این است تا به نگاه به گیاهان طبیعی ببینیم چطور می توانیم همان رفتار را تکرار بکنیم و همانطور که گیاهان به سمت نور حرکت می کنند و رشد می کنند، روباتها هم باهم خودسامانی بشوند و به سمت نور یک ساختار را بسازند.
تبدیل ساختار ترکیبی روبات و گیاه به فضای معماری
در کپنهاگ معماران به دنبال راهی هستند تا ساختار ترکیبیِ گیاه و روبات را تبدیل به فضایی برای زندگی کنند، و تا کنون به ایده هایی هم رسیده اند.
این تحقیقات چگونه می تواند فضاهای جدید معماری پدید آورد؟
فیل آیرس معمار از مرکز معماری و فناوری دانمارک در پاسخ می گوید: «مشغول بررسی سیستم های بافته (در هم بافته) هستیم. این روش باعث تداوم و پیوستگی فرایند ساخت می شود. می شود درهم بافتگی را ادامه داد یا اینکه رشته های درهم بافته را از هم باز و جدا کرد. می توان دو ساختار را به هم متصل کرد. می توانیم با تعدادی ستون کار را شروع کنیم و بعد این ستون ها به هم وصل شوند و سقف را بسازند.»
معماران پیش بینی می کنند که این سازه ها را می توان با روشهای مقرون به صرفه ساخت. در نتیجه مشغول بررسی این نکته هستند که چگونه می توان با مواد مختلف الگوهای مختلف را خودبخود به وجود آورد.
استیگ آنتون نیلوسن از دانشگاه علوم ارتباطات در کپمنهاگ می گوید: «یک فیبر با ۳۲ رشته فیبر شیشه ای ساخته شده است. برای اینکه ببینید چه خواص دینامیکی دارد، باید دید که چقدر می توان شکل آن را تغییر داد و حتی می توان آن را کاملا جمع کرد و به صورت شیئی تخت (مسطح) در آورد.
دانشمندان می گویند طی ۲۰ الی ۳۰ سال آینده ساخت باغ های شهری اتوماتیک و فضاهای زندگی بر اساس این ساختارهای گیاهی ربات به واقعیت تبدیل شود.