زنده یاد دکترمینا ایزدیار در تاریخ نهم مهر ماه ۱۳۲۸ خورشیدی مطابق با اول اکتبر هزار و نهصد و چهل و نه میلادی در شهر کرمان چشم به جهان گشود. پدرش داریوش ایزدیار و مادرش پوران تیگرانی بود.
وی سالهای اول و دوم ابتدایی را در دبستان دخترانه شهریاری شهر کرمان گذراند و برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در دبستان گیو و دبیرستان انوشیروان دادگر ادامه تحصیل داد.
در سال ۱۳۴۶ با رتبه ۱۳ کشوری در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران و همچنین با رتبه ۸۰ کشوری در دانشکده پزشکی دانشگاه شیراز قبول شد ودر این بین ،دانشگاه تهران رابرای ادامه راه برگزید.
روانشاد ایزدیار در سال ۱۳۵۲ با پرویز ملک پور ازدواج کرد که ثمره این ازدواج سه فرزند به اسامی شیرین، شیرزاد و شیدا است. شیرین دکترای ریاضی و صاحب دو فرزند به اسامی نیلوفر و فرانک است. شیرزاد و شیدا نیز که ازدواج کرده اند دانشجوی دکترای مهندسی برق هستند.
مینا ایزدیار، رییس گروه موسسان انجمن تالاسمی ایران و ریاست هیات مدیره انجمن تالاسمی ایران با درایت خود نقش بسیار بارزی در راه‌اندازی این نهاد حمایتی داشت. از سال ۱۳۶۲ تلاش خود را برای تشکیل انجمن تالاسمی ایران شروع کرد و در سال ۱۳۶۸ این انجمن را بنیان گذاشت و بطور رسمی به ثبت رساند. بعد از گذشت ۲۴ سال از تاسیس این نهاد حمایتی، ایران تنها کشور در حال توسعه‌ای است که تمام مبتلایان تالاسمی در آن شناسایی و تحت پوشش انجمن تالاسمی ایران قرار گرفته‌اند. به عنوان اولین کشور در حال توسعه و مسلمان الگوی پیشگیری از تالاسمی را برای سایر کشورها ایجاد کرده همه این دستاوردها مرهون زحمات دکتر ایزدیار و همکاران اوست.
سال‌ها بود که ایجاد انجمن حمایت از بیماران دیر درمان همچون تالاسمی و هموفیلی یک رویا بود. تلاش‌های فراوانی برای ایجاد این نوع سازمان‌های حمایتی با عدم موفقیت به بایگانی سپرده شد تا اینکه در سال ۱۳۶۸ به همت جمعی از افراد توانا اولین انجممن حمایت از بیماران دیر درمان به عنوان «انجمن تالاسمی ایران» تاسیس شد.
خاطره این پزشک بلند همت هرگز از یادها نخواهد رفت و تا زمانی که حتی یک بیمار تالاسمی در ایران به درمان نیاز دارد، نام دکتر مینا ایزدیار و خاطره همت والایش در اذهان باقی خواهد ماند.
وی در تاریخ ۱۳۹۲/۰۳/۳۱ پس از تقریبا یک ونیم سال مبارزه با سرطان در شهر مدیسون ایالت ویسکانسین امریکا چشم از جهان فرو بست.