آلفرد نوبل که عمر شصت و سه ساله خود را در مسیر علم، به ویژه در زمینۀ شیمی و فیزیک گذرانده بود و درعین حال به واسطه شرایط جنگی روزگار خود توجه ویژه‌ای نسبت به موضوع صلح جهانی داشت، پس از مرگ، وصیت‌نامه‌ای برجا گذاشت که پس از تلاش‌های بسیار در سال 1900 به تأسیس بنیاد نوبل منجر گردید. این بنیاد پس از یک قرن تغییر و تحول و توسعه و با در دست داشتن کارنامه‌ای موفق، قرن جدید را با برنامه‌های نوین آغاز نموده است. دانشمندانی که از سوی مراز علمی، استادان دانشگاه‌ها و دانمشندان بزرگ در سراسر دنیا، به عنوان نامزد جایزه نوبل به مؤسسات بنیاد نوبل معرفی می‌شوند، توسط کمیته‌های تخصصی مورد بررسی قرار می‌گیرند که نهایتاً با تشخیص و رأی نهایی کمیته خاص، برندگان جایزه نوبل معرفی می‌شوند و در جشن اعطای جوایز که در دهم دسامبر هر سال برگزار می‌شودف جوایز خود را دریافت می‌دارند. بنیاد نوبل تمامی امور اجرایی از مرحله معرفی دانشمندان تا انتخاب آنان را به عهده دارد و همچنین برگزاری همایش‌های علمی نیز برعهدۀ این بنیاد می‌باشد. مهمترین نکته‌ای که همواره مورد توجه اداره‌کنندگان بنیاد نوبل می‌باشد، مدیریت مالی فعالیتت‌ها در جهت تحقق اهداف علمی و تفکر جهانی آنفردنوبل می‌باشد که در وصیت‌نامۀ خود بر آنها تأکید نموده است. در همین راستا بنیاد نوبل فعالیت‌های دیگری را نیز سازماندهی می‌نماید که از آن جمله، ارائه خدمات تحقیقاتی به مدارس، مراکز علمی و دانشجویان، خصوصاً درکشور سوئد می‌باشد. همچنین سازمانهای جنبی مختلف تحت نظارت این بنیاد، مطالعات گوناگونی را در موضوعات متنوع علمی دنبال می‌نمایند. بخش دیگر فعالیت این بنیاد مربوط به خدمات نشر و دیگر فعالیت‌های اطلاع‌رسانی و تأسیس پایگاه‌های اینترنتی مختلف جهت ارائه خدمات در سطح جهانی می‌باشد. بنیادهای علمی از ارکان پیشرفت علمی هر کشور محسوب می‌شوند، لذا بنیاد نوبل می‌تواند الگوی خوبی برایکشورهای در حال توسعه باشد تا بتوانند از دانشمندان و نخبگان خویش قدردانی نمایند که این امر باعث تهییج و تشویق آنان و افراد دیگر در ارتقا و توسعه علمی و فنی در سطوح ملی و بین‌المللی می‌گردد این نوشته، مروری کوتاه در ارتباط با بنیاد علمی نوبل می‌باشد.